امام حسین رو یادته که تنهاش گذاشتند ؟ تا حالا چقد دلت برای غربتش و مظلومیتش سوخت و چشات
بارونی شد ؟ تا حالا چقد گفتی ای کاش کربلا بودم و حسین یاریت میکردم ...
هممون زیاد گفتیم و زیاد اشک ریختیم ...
اما ...
اما خبر داری امام زمانت کجاست ؟ خبر داری تو دل آقات چه خبره ؟ خبر داری تا حالا آقا چقد چشاش از کارای
ما بارونی شده ؟ تو تا حالا چقد از شرمندگی و دوری آقات چشات بارونی شده ؟ روزی چند بار فرج مولا رو از
خدا میخوای ؟
روی سخنم با همس با هر کسی که این پیام رو میخونه حتی با خودم !
چرا آقا رو فراموش کردیم ؟
چرا یادی ازش نمیکنیم؟
چرا انقد بی پروا در محضر خدا گناه میکنیم؟
دم از حسین میزنیم و مهدیشو تنها گذاشتیم!
بیا از امروز یه قول به آقا بدیم...
اینکه حداقل روزی یه بار دعای فرج رو بخونیم ... بیاید از خدا بخوایم بقیه غیبت حضرت رو به حق خوباش
ببخشه تا آقا بیاد به داد بدایی مثل من برسه ...
شما رو به خدا نذارید مهدی تنها بمونه ... یادمون رفته که فرج آقا فرج ما هم هست ؟ پس چرا برای فرج دعا
نمیکنیم ؟
آقا ما میخوایم خوب باشیم همونجوری که خدا و شما دوست دارید ...
آقای خوبی ها آقای مهربون ها دعامون کن ... دعا کن منتظر و شیعه واقعی باشیم ...
خدای خوبیها عجل لولیک الفرج

مولای غریبمون اباصالح المهدی فرمودند :

«اَرْخِصْ نَفْسَکَ، وَاجْعَلْ مَجْلِسَکَ فِی الدِّهْلیزِ، وَاقْضِ حَوائِجَ النَّاسِ، نَحْنُ نَنْصُرُکَ».

خودت را ارزان کن (فروتنى پیشه کن) و در دهلیز خانه ات بنشین (در دسترس مردم باش) و حاجات و نیازهاى
مردم را برآورده ساز; ما یاریت مى کنیم...